Lamlendig hang ik op de bank, er gaat van alles door mijn hoofd, maar ik kan maar geen keuze maken. Zal ik even op gaan ruimen? De muur in mijn keuken verven? Of toch naar de kringloop? Dat ene boek ligt trouwens ook al een tijdje te wachten… Zo buitelen de gedachtes over elkaar heen, maar voor alles wat ik bedenk heeft mijn hoofd een tegenargument. Geen zin, kan morgen of volgende week ook nog. In de actie komen doe ik in ieder geval niet. Ik zet de televisie aan en zap een beetje heen en weer. Natuurlijk ga ik me hier niet beter door voelen, maar ja...
Waarom is het zo moeilijk uit dat lamlendige gevoel te komen?
In een lamlendige bui voel je je verveeld en pessimistisch. Je hebt nergens zin in en blijft het liefst op de bank hangen. Je zit qua emoties dan aan het begin van een neerwaartse spiraal. Voor je het weet, glij je verder naar beneden. Je raakt geïrriteerd op jezelf, omdat je niets zinvols doet, krijgt nog meer gedachtes, gaat je zorgen maken, je raakt teleurgesteld in jezelf etc.
Het is lastig om jezelf vanuit die verveling bij elkaar te pakken en iets zinvols te gaan doen, omdat je daar positieve energie voor nodig hebt. Die positieve energie voel je echter pas als je weer in een opwaartse spiraal terecht bent gekomen. Want dan voel je je tevreden, optimistisch en ga je met enthousiasme nieuwe dingen aan.
Wat het ingewikkeld maakt, is dat je aan de ene kant positieve energie krijgt als je iets gaat doen waar je blij van wordt. Maar aan de andere kant kun je jezelf daar juist niet toe zetten, omdat je in een negatieve spiraal terecht bent gekomen, waarin het moeilijk is om de knop om te zetten. Je houdt jezelf dus gevangen in de bui waar je in zit.
Bron: Abraham Hicks, 2004
Wat kun je doen?
Het belangrijkste is dat je herkent dat je aan het begin van een negatieve spiraal staat en je realiseert dat je nieuwe, positieve prikkels nodig hebt om daar weer uit te komen. Vervolgens helpt het als je weet wat jouw positieve prikkels zijn: waar krijg jij je energie van? Voor mij werkt het om even naar buiten te gaan, maar ook gewoon al opstaan van de bank en iets opruimen of simpelweg op een andere plek gaan zitten, kan soms al voldoende zijn om weer in een positieve spiraal terecht te komen.
Het punt is, dat klinkt op dit moment heel logisch, maar dat beseffen als je al in een negatieve spiraal zit, blijft lastig. Je hoofd vindt het dan ingewikkeld om knopen door te hakken en in de actie te komen. Daarom onderstaande oefening.
Jezelf een schop onder je kont geven: